ایام امتحانا که میشه اصلاً اوضاع زندگی آدم (مثل من البته، کمی بی‏برنامه!) به هم میریزه ؛ دوست داری هر کاری بکنی اما درس خوندنت بیفته عقب، به خصوص اگه تعطیلیه بین امتحاناتت زیاد باشه ؛
حاضری همه کارایی که قبلاً نمی‏کردی یا حوصله انجمش رو نداشتی رو با هم بکنی ؛ از دیدن برنامه‏های بسیار جالب تلویزیون گرفته تا شنیدن اخبار روز دنیا !!!
من موندم ما (اکثر ما) چرا اینجوری هستیم؛ باباجان درستو بخون شب آخریه بتونی درست بخوابی دیگه؛ 
میری نت چه کنی؟ میری تو وبلاگ مینویسی آخر ترمت رو نادیده میگیری !! (خداییش نت نباشه، چه کنیم؟!)
از اون ور ، بعد که ترم تموم میشه اولین حرفمون اینه که چه ترم سختی داشتیما، چقدر شبها رو بیدار موندیم ؛
کلی هم به خودمون می‏بالیم که ترم رو گذروندیم کلی هم سختی کشیدیم، انگار ما بودیم که بیستون رو جابه‏جا کردیم!!!
دیگه تمام این بی‏برنامگی‏هامون، این شل و ول بودنامون یادمون میره ...
اما واقعاً من نمی‏دونم برخی از دوستان چطور به همه کاراشون به موقع میرسن؟ کارشون یه ایوا... داره !!!
همیشه تهش یه آفرین باس بهشون گفت.
امیدوارم من و امثال من (آدمای بی‏برنامه) کمی از رفیقامون یاد بگیریم، انقدر نریم نت، خراب میشیما ... حالا هی بزرگان!  توصیه می‏کنن ما جدی نمی گیریم...
آخر مطلبی برای تمامی دوستان آرزوی موفقیت در امتحاناتشون دارم (امید آنکه توی امتحان زندگی پیروز باشن).